Kościoły

Pierwsze informacje o Wsoli pochodzą z kronik Jana Długosza, który wspomina, że w 1440 roku we Wsoli znajdował się drewniany kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja. Z kroniki dowiadujemy się że do parafii należały: „(..) Pyastków, dziedzictwo Mikołaja Sliza h. Habdank, i Chwarthy, Jana Firleja, h. Lewart; że Piastów z 12 łanów kmiecych, z 3 karczem i 6 zagród, a Klwaty z 8 łanów kmiecych, oddawały dziesięcinę zbożową i przędziwa do proboszcza kollegiaty sandomierskiej; z folwarków zaś i z jednego łanu piastowskiego, na którym była karczma kowalewska, również z 10 karczem i z 2 zagród klwateckich, do kościoła wsolskiego”.

Ks. Jan Gacki w swoim felietonie pt.: „Wsola i pod nią las Sokolnik” zamieszczonym w 1850 roku w „Pamiętniku Religjno-Moralnym” podaje pełny opis kościoła wsolskiego: „Kościół zbudowany przez Siemińskiego dotąd stoi. Skromną jego postawę lecz schludną, wzniesioną nad otaczające drzewa widzieć można, tuż po lewej stronie drogi bitej idącej z Jedlińska do Radomia; drewniany, na podmurowaniu, pod gątem, z wieżyczką na sygnaturę, o dwojgu drzwiach, oświetlony dziesięciu oknami, ma kształt łodzi; przez Feliksa Sołtyka z gruntu wyreperowany i w około tarcicami zewnątrz obity, dotąd jest w dobrym stanie, zwłaszcza że przed trzema laty dach nowy i pobicie blachą, wieżyczki od parafian otrzymał. W wielkim ołtarzu jest obraz za zbyt wyrazisty, patrona kościoła Sgo Bartłomieja”.

Źródła:
S. Rosiński, Jedlińsk – Parafia i Gmina w prasie dziewiętnastowiecznej, wyd. SKAUT.PL Dariusz Mariusz Zając, Jedlińsk 2008.